Klachten en symptomen worden bij osteopathie in
samenhang met het gehele lichaam bezien
Osteopathie
In vergelijking met andere manuele therapieën heeft osteopathie als belangrijkste kenmerk de totale benadering van het lichaam.
Andere manuele therapieën, zoals fysiotherapie, manuele therapie, chiropraxie en orthomanuele therapie, werken vooral op het bewegingsapparaat en symptomen. Osteopathie richt zich meer op de óórzaak van een klacht en behandelt daarom niet alleen het bewegingsapparaat maar ook de organen en het cranio-sacraal systeem (wat bestaat uit de schedel, het wervelkanaal, heiligbeen, zenuwstelsel, hersenvocht en bindweefsel).
Osteopaat benadert holistisch
Osteopaten zijn erin gespecialiseerd klachten en symptomen in samenhang met het gehele lichaam te zien. Zij weten welke lichaamsweefsels met elkaar verbonden zijn en hoe deze elkaar kunnen beïnvloeden. Wanneer er ergens in het lichaam beweging stagneert, probeert de osteopaat dit te herstellen. Zo kan het lichaamsdeel weer goed functioneren en verdwijnt of vermindert de klacht. De holistische benadering is zeer belangrijk. Dit wordt ook wel ketendenken genoemd.
Wat kan osteopathie voor jou betekenen?
Osteopaten behandelen de meest uiteenlopende klachten. Denk aan:
- Klachten van het bewegingsapparaat zoals rug-, nek-, schouderpijnen en gewrichtspijnen
- Klachten van de organen zoals buikpijn, menstruatieklachten, zuurbranden en darmproblemen
- Hoofdpijn, migraine, whiplash
- Zwangerschapsproblemen
- Veel klachten waarbij de behandelend arts heeft aangegeven “dat u ermee moet leren leven…”
- Onbegrepen klachten. Daar waar de dokter het niet meer weet, of onderzoeken geen uitsluitsel bieden, gaan osteopaten verder. Denk aan fybromyalgie, MS, chronische pijn, onverklaarbare darmklachten.
Osteopathie bij baby’s en kinderen
Niet alleen volwassenen, ook baby’s en kinderen kunnen veel baat hebben bij een osteopathische behandeling. Denk hierbij aan:
- Huilbaby’s
- Voorkeurshouding bij zuigelingen.
Osteopathie bij baby's / kinderen
Ontstaan van de osteopathie
De grondlegger van de osteopathie is de Amerikaanse arts Andrew Taylor Still (1828-1917), die uit onvrede over de reguliere geneeskunde op zoek ging naar een andere vorm van geneeskunde en behandeling.
Andrew Taylor Still bestudeerde de geneeskunde van andere volkeren en kwam op die manier in aanraking met bone-setting, dat beoefend werd door indianen. Hierdoor geïnspireerd ontwikkelde Still zijn eigen filosofie. Hij beschouwde standsveranderingen van de wervelkolom als een belangrijke oorzaak van allerlei ziekten. De blokkades belemmeren de functie van omringende zenuwen en bloedvaten. Door de beweeglijkheid te herstellen was het lichaam weer in staat om zijn zelfherstellend vermogen aan te spreken.
School voor Osteopathie
In 1892 richtte Still de Amerikaanse School voor Osteopathie op. In het begin richtte de osteopathie zich vooral op de manuele (met de handen) behandeling van het bewegingsapparaat. Toen de therapie ook in Europa werd geïntroduceerd, werd ook de relatie gelegd met organen en het craniaal systeem.
Kwaliteitseisen
In 1987 werd in Nederland de Nederlandse Vereniging voor Osteopathie (NVO) opgericht en in 1989 volgde de oprichting van het Nederlands Register voor Osteopathie. Alle osteopaten, die geregistreerd zijn bij het Nederlands Register voor Osteopathie, voldoen aan alle kwaliteitseisen voor wat betreft opleiding, praktijkruimte en bedrijfsvoering. Eric Vissia is een geregistreerd osteopaat en is lid van de Nederlandse Vereniging voor Osteopathie (NVO).
Wat is osteopathie?
De mens vormt een geheel van beenderen, gewrichten, spieren, bloedvaten, zenuwen, organen, enzovoort. Volgens Andrew Taylor Still, is het leven bewegen. Ziekte en klachten kunnen voortkomen uit een verstoorde beweging.
Alles in het lichaam moet bewegen. Raakt de beweging verstoord, dan kunnen er ziektes, afwijkingen en klachten ontstaan. Osteopaten zijn opgeleid om bewegingsverlies in het lichaam op te sporen. Niet alleen van het bewegingsapparaat, ook van de organen en het cranio-sacraal systeem (de schedel, wervelkolom, bekken en het zenuwstelsel).
Hoe werkt de osteopaat?
Wanneer je een osteopaat bezoekt, zal hij of zij allereerst de klacht evalueren. Vervolgens heeft de osteopaat een heel scala aan technieken om de klacht te behandelen. Dat kan variëren van zachte handgrepen tot het manipuleren van gewrichten.
Principes
De mens is een eenheid en alle systemen in die eenheid beïnvloeden elkaar. De systemen zijn:
Het parietaal systeem: het bewegingsapparaat (spieren, botten, gewrichten)
Het visceraal systeem: de organen
Het cranio-sacraal systeem: de schedel, wervelkolom, bekken en het zenuwstelsel.
Volgens osteopaten staat het bewegingsapparaat ten dienste van de organen. Elk probleem van een orgaan vind je terug als mobiliteitsverlies, hoge spanning of verhoogde gevoeligheid in het bewegingsapparaat.
Structuur en functie zijn met elkaar verbonden. Als de functie van een gewricht verstoord is, zal op den duur de structuur verloren gaan. Bijvoorbeeld: als het heupgewricht niet meer goed beweegt, zal de structuur verloren gaan en zal er slijtage of artrose optreden.
Osteopathie spreekt het zelfherstellend vermogen van het lichaam aan.
Verschil met andere manuele behandelmethodes
In vergelijking met andere manuele therapieën heeft osteopathie als belangrijkste kenmerk de totale benadering van het lichaam. Klachten en symptomen worden in samenhang met het gehele lichaam bezien. Dit wordt ketendenken genoemd en dat is in de osteopathie zeer belangrijk.
Andere manuele therapieën zijn fysiotherapie, manuele therapie, chiropraxie en orthomanuele therapie. Deze therapieën werken vooral op de symptomen en richten zich op het bewegingsapparaat. Osteopathie daarentegen, richt zich meer op de óórzaak van een klacht en behandelt daarom niet alleen het bewegingsapparaat maar ook de organen en het cranio-sacraal systeem.
